Zwartrijden, katten en regen

5 december

In de avond gaan we uit eten hier in het restaurant. We waren er nog niet binnen geweest. Het blijkt eigenlijk een soort foodtruck te zijn met een soort tent er omheen gebouwd. Maar toch hebben ze er moeite voor gedaan om het gezellig te maken. De eigenaar Christos komt op ons af en begint uit te leggen wat de kaart inhoudt. Hij praat een beetje Engels en Duits door elkaar waardoor het soms wat moeilijk te volgen is. Een jonge knul is de ober en wil graag onze bestelling opnemen. Een deel van de kaart is een soort kleine hapjes die je in pita, wrap of als stick kunt krijgen.

Ik bestel gewoon maar wat, het klinkt goed. De jongen wil graag bezig zijn, hij blijft maar heen en weer lopen en trekt onze bestelling nog net niet uit de handen van de kok. Gerben had een beetje weinig besteld en besteld later nog een keer. Ik had een pita broodje met alles erop en eraan en het was voor mij precies genoeg. Ondertussen komen er een paar Grieken binnen en de tweede kok springt bij om een maaltijd in elkaar te zetten. Hoe zuidelijker hoe luidruchtiger gaat ook hier op, het is grappig om waar te nemen. Uiteindelijk hebben we voor 20 euro gegeten en gedronken, echt een koopje voor de hoeveelheden. We gaan terug naar de bus en duiken ons bed in.

6 december

We zijn redelijk op tijd wakker, Gerben gaat even naar het toilet en stapt samen met brutale kat Gyros, zo hebben we hem genoemd, naar binnen. Hij voelt zich erg thuis en gaat op het bankje liggen slapen. Het is zo’n droppie, Gerben is helemaal verliefd op hem. Gyros gaat zelfs op z’n rug liggen en vind alles goed.

Na het ontbijt willen we naar de Ikea. We hebben nog steeds geen hoeslaken en we lazen in de reviews dat je met de bus voor €0,90 naar de Ikea kunt. Er is daar een groot busstation en daar kan je weer op een andere bus stappen om richting het centrum van Thessaloniki te gaan. Maar wij houden het dus bij de eerste stop. Op internet lezen we dat de bustijden wel wat indicatief zijn. Ze doen eigenlijk maar wat. We zorgen dat we op tijd bij de halte staan. Uiteindelijk komt de bus wel maar een kwartier te laat. We hadden niet anders verwacht. De bus stopt en we willen een kaartje kopen. Maar de chauffeur geeft uberhaupt geen sjoege behalve dan dat hij blaft dat Gerben moet gaan zitten.  De kaartjesautomaat is buiten gebruik. Dus hebben we geen kaartje. Al lijkt dat hier wel redelijk normaal te zijn. Veel mensen die instappen lijken geen kaartje te hebben. Er is er maar 1 die een kaartje afstempelde.

De chauffeur rijdt aardig door, met een kleine 25 minuten zijn we op het busstation bij de Ikea. Het is een klein stukje lopen naar de ingang. Grappig, de Ikea ziet er toch anders uit dan bij ons. De indeling is anders en ze hebben soms ook wat andere dingen dan bij ons. We vinden deze geweldige boekensteun, we nemen er een van mee.

Bij de bestekafdeling komen we erachter dat de Ikea hier een stuk duurder is dan in NL. Een bestekset voor 6 personen kost hier 15 euro en in NL 10. De toiletten zijn ook op z’n Grieks, totaal niet te vergelijken met Ikea Delft. Later lezen we ook dat Ikea Griekenland niet onder Europa valt maar een franchise is, dat verklaart het een en ander. We vinden de hoeslakens en nemen er een mee. Later komen we erachter dat deze hier €7 duurder is dan in NL. Ze hebben ook een kerstafdeling met ontzettend leuke dingen.

We nemen kerstballen en lichtjes mee. Ons tasje is precies vol. We lopen terug naar het busstation en maken ons op voor de volgende uitdaging. De goede bus terug vinden. We kopen eerst maar bij een kiosk 2 kaartjes. Uiteindelijk vinden we het perron voor bus 87. Maar komen er dan achter dat het veel ingewikkelder is dan we dachten. Want je hebt 87 A t/m Q geloof ik en die gaan allemaal een andere kant op. Ik spreek een jongen aan en vraag of hij weet welke bus wij moeten hebben en hoe laat deze gaat. Hij denkt het te weten en wijst op de timetable aan welke wij moeten hebben. Voor de zekerheid gaat hij het voor ons navragen. Hij komt terug en zegt dat wij inderdaad de bus van 14.30 moeten hebben. Dat is nog driekwartier wachten. Er is genoeg te zien dus het is geen probleem.

Om 14.15 komt er een bus 87 maar we weten niet of we deze moeten hebben. Dus gaan we het maar even aan de chauffeur vragen. Hij moet lang nadenken en kijkt op de route die de bus maakt op Google Maps. Uiteindelijk denkt hij dat we de volgende bus moeten hebben. Dus weer terug naar het bushokje. Even voor half 3 komt er een bus 87, opnieuw met Google Maps vragen we aan de chauffeur of we deze bus moeten hebben. Hij weet het niet, zoomt in en uit op mijn telefoon. Hij draait zich om en vraagt aan een wat oudere dame die in de bus zit of hij langs onze halte gaat komen. Tenminste dat denk ik want van Grieks is niets te volgen. Uiteindelijk komt er een bevestigend antwoord dat we deze bus moeten hebben. We gaan zitten en ik bedankt de mevrouw nog even. Er zit nog een andere oudere dame die ook niet goed weet waar ze eruit moet. Ook die wordt geholpen door dezelfde dame die ons hielp. De chauffeur roept nog naar ons en vraagt iets over ‘caravan’ ik zeg ‘ja’ al heb ik de rest van de vraag niet begrepen. Maar ik denk dat hij nu weet waar we eruit moeten. Op mijn telefoon heb ik de route en ik weet precies waar we eruit moeten. Maar voordat we zelf op het knopje kunnen drukken roept hij ons naar voren en doet de voordeur voor ons open. Pffft we zijn blij dat we er weer zijn.

Even rust en ontspanning. Even later gaan we de boel helemaal kerstproof maken. Gerben hangt de lampjes op en ik ga de kerstballen eraan hangen. We hadden bij de Ikea ook een rolletje touw meegenomen om alles op te hangen. Maar als ik alles heb opgehangen en de doos omkieper blijkt er onderin een bosje lint te zitten, iets te laat! Het is een klein uurtje werk, maar het is zo gezellig geworden! Gerben had van de week bij de Lidl in Bulgarije een schoencadeautje meegenomen. Namelijk kleine kerstboompjes op een knijpertje. Het maakt het helemaal af.

De kerstboom voorin krijgt nu ook lichtjes, deze hingen eerst bij het bed maar krijgen nu een nieuwe bestemming. Maar ook krijgt de cabine nog kerstballen met lichtjes, het is enig!

We ruimen verder een beetje op en wassen af. Morgen willen we weer verder gaan.

7 december

Er is voor vandaag slecht weer voorspeld. Volgens de Weather Channel zouden er mogelijk overstromingen kunnen zijn. We twijfelen daarom even of we wel zullen gaan. Maar omdat het qua regen de halve ochtend al meevalt besluiten we toch te gaan. Ik ga nog even betalen en dan gaan we op weg. Ik heb trouwens een camping gevonden die open is, ongeveer 1,5 uur rijden. Daar gaan we heen voor het weekend. Als we door het hek gaan is de straat een aardige stroomversnelling. Deze weg ligt laag en de regen loopt van de berg af. Goede afwatering kennen ze hier niet. Normaal zullen ze hier meer kampen met hitte. Gisteren reden we langs het vliegveld en daar stonden blusvliegtuigen. Kan het nu niet voorstellen, maar in de zomer is het waarschijnlijk bloedheet hier.

We tanken nog even, diesel is hier €1,55 per liter. Stukje duurder dan in Bulgarije. Soms liggen er diepe plassen op de weg. We draaien weer de weg richting de stad op. We gaan het toch maar weer proberen. De stad in lijkt er geen baan vanaf te gaan en het is zaterdagochtend en slecht weer, dus wie weet valt het mee. Ook hier voegen er mensen in waar er geen oprit is. Verderop komen de werkzaamheden. Maar gelukkig is het niet super druk dus gaat het best goed. Al zijn de Grieken rare chauffeurs hoor. Vooruit kijken daar doen ze hier echt niet aan. Net zoals invoegen en vervolgens geen gas geven en jou hinderen. Maar we moeten er maar aan wennen. Het weer is matig, het regent en het wordt even mistig.

De drukte valt gelukkig wel mee, maar ben heel blij als we de stad uit zijn. Gelijk wordt het ook rustiger. De Grieken rijden trouwens wel langzamer met dit weer. Denk dat dit voor hier ook heel slecht weer is. We komen bij tolpoortjes en moeten €0,90 betalen. Een paar kilometer verderop stopt de tolweg weer. Waar we bij het eerste poortje nog vielen onder categorie 2, blijken we bij het tweede poortje onder categorie 3 te vallen en moeten we 3x zoveel betalen als een personenwagen. Maar goed, prima, die 6 euro kunnen we prima missen. Plus dat we qua gewicht categorie 3 meer kloppend is.

Op een gegeven moment haalt een touringcar ons in. Bij de deur zit iemand die zich helemaal omdraait en twee duimen opsteekt. Zo grappig! Vandaag hebben we trouwens wel een paar keer een Düdo zien staan. Maar het zijn allemaal pick-ups of oprijwagens. Bussen zoals de onze zijn we nog niet tegengekomen.

Door de wolken heen zien we een klein stukje berg, het is van de berg Olympus. Het is nog een klein stukje naar de camping. Als we daar aankomen staat de eigenaresse bij het hek en doet deze open. Bij deze camping kon je reserveren en kwam ik erachter dat je met ACSI voor 9 euro goedkoper per nacht kunt staan. Ik schaf maar zo’n kaart aan online voor 20 euro per jaar. Dus met 2 nachten hier hebben we de kaart er eigenlijk al uit.

De vriendelijke meid verteld dat het de hele week al slecht weer is hier. Wat voor hier zeer ongewoon is. Vorig weekend was hier een heftige storm, sindsdien is het weer slecht.

Wij hebben er gelukkig niets van meegekregen. We zoeken een plekje uit. Er komen gelijk meerdere katten op ons af. Het is droog, we besluiten om de luifel maar eens op te zetten. Stoeltjes naar buiten en zitten maar.

Een van de katten is erg opdringerig. En wil constant bij je op schoot of op tafel. Ik ben echt dol op katten, maar dit is wel echt iets te opdringerig. Maar je zet hem op de grond en gelijk springt hij weer op schoot.

Ik ga even wat te eten maken, soep met een broodje.

We gaan even naar het strand lopen. Er is een trap naar het strand. Het weer is hier zo heftig geweest dat de onderste treden van de trap zijn afgebroken en liggen een meter lager. Het is een kiezelstrand en aan alles is te zien dat het water hier vorige week hoog heeft gestaan. We struinen wat langs de branding. Ik vind mooie schelpen, Gerben kijkt meer naar de stenen. Bijna alle trappen van diverse accomodaties langs de kust zijn weggeslagen. Ook delen van de kust zijn weg. Nu begrijp ik wat de campingeigenaresse bedoelde. De wind en daarmee het opstuwende water moet enorm zijn geweest. We lopen weer terug en klauteren de afgebroken trap op. Met handen vol mooie schelpen en stenen komen we terug.

Pita, de opdringerige kat ligt ons op te wachten. Wat een irritant beest haha. Hij heeft een heel zielig miauwtje. Het begint fris te worden en besluiten om naar binnen te gaan. Vanmiddag was het een paar uur droog, inmiddels regent het weer. Ze zeggen dat het morgen redelijk weer wordt. Ik hoop het!

8 december

Als we wakker worden schijnt er een waterig zonnetje. Ik kleed me aan en wil eigenlijk naar het toilet. Maar deze is bezet. Nu hebben ze heus wel meer toiletten, maar dat zijn allemaal hurktoiletten. Dat voelt toch een beetje ongemakkelijk.

Ik loop even naar de trap naar het strand. De zon schijnt op het water, fijn wakker worden zo hoor.

Ik loop de trap af en op de een na onderste trede ga ik gewoon even zitten en staren. Na 10 minuutjes loop ik weer terug, het toilet is nu wel vrij. Vond het toch niet zo erg dat hij eerst bezet was, denk anders niet dat ik naar het strand gegaan was.

Ik maak ontbijt en daarna wil ik even naar het hek lopen. Het is redelijk helder en de toppen van de Olympus zijn goed zichtbaar.

Maar vanaf de camping hebben we net geen overzicht om een mooie foto te maken.

Dus lopen we een stukje verder, uiteindelijk werd dat stukje zo’n 7 kilometer. Totaal onvoorbereid, dat wel. Mijn telefoon was halverwege leeg, Gerben had geen wandelschoenen aan. Geen geld of papieren bij ons. Tsja het ging per ongeluk. Maar het uitzicht op de berg was fenomenaal. De witte toppen met een laaghangende wolk, we kunnen niet stoppen er naar te kijken.

Onderweg komen we allerlei soorten bomen tegen. Olijfbomen, kiwibomen, uberhaupt nooit geweten dat die aan een boom groeien,

granaatappelbomen, bramenstruiken en nog meer olijfbomen.

We kunnen het ons nu niet zo voorstellen dat het hier normaal zo droog en heet is.

Het gravelpad komt uit op een wat grotere doorgaande weg. We kunnen helaas niet onder de weg door dus moeten we een stuk langs de weg lopen naar een brug. Die steken we over en komen bij een dorp. Plan is eigenlijk om over het strand terug te lopen. Maar bij deze strandopgang kan dat helaas niet, dus zullen we een stuk terug moeten lopen. We slaan een gravelweg in, dat is sowieso leuker dan langs de doorgaande weg lopen. Helaas ontkomen we er niet helemaal aan om daar te lopen, maar het is niet anders. We komen weer terug bij de camping en ploffen neer in de stoelen buiten. We spreken gelijk met onszelf af dat we zo onvoorbereid niet meer weggaan. Prima als we het besluit maken om te gaan wandelen, maar dan gaan we wel terug naar de bus en pakken de meest essentiële dingen en gaan dan weg. Tegelijk was het maar goed dat we gegaan zijn want 1,5 uur later is de Olympus weer in de wolken gehuld.

Ik spring even onder de douche. Ik had er niet al te hoge verwachtingen van omdat gisteravond warm water voor de afwas heel lang duurde. Maar het viel mee en het was echt een heerlijke hete douche. Ondertussen zit Gerben met kat Pita te knuffelen. Hij vind het katje erg zielig. Het is echt nog een kitten die niet gesocialiseerd is en veel behoefte heeft aan bescherming en troost. Gerben ruimt vast de luifel op omdat het vanavond mogelijk weer gaat regenen.

Verderop op de camping liggen er allemaal happy stones, mensen hebben een tekening of alleen hun naam en land op een steen gezet. Gerben maakt er ook een, morgen leggen we hem erbij.

Morgen gaan we weer verder. Weer een nachtje vrij staan, wish me luck!