Hoe is het nu met?

Na een maand weer nieuwe avonturen!

Reis je weer mee?

Een vraag die we heel vaak krijgen, hoe is het!

Want ja, hoe pak je je leven weer op na een reis van 3 maanden met alle tijd en ruimte?

Het gaat beetje bij beetje.

De eerste week was erg onwennig. Waar we ook echt voordelen van thuis zijn ondervonden, zoals altijd warm kunnen douchen en een gewone wc, bleken er ook nadelen te zijn.

Ineens is niet alles meer binnen 3 stappen binnen handbereik. Als je koffie wilt zetten moet je helemaal van de bank af en naar bed is minstens 20 stappen lopen.

Allebei hadden we van binnen een onrust, we waren in staat om zo weer in te stappen, kat mee en nog een paar dagen de hort op.

Maar toch besloten we om dat niet te doen. Nadat we een dag in de sauna hadden gesudderd was de ergste onrust weg.

We planden geen sociale dingen, alleen even met de lieve buren van een paar straten verderop een spelletjesavond. Over de uitkomst gaan we het niet hebben, het spel ging nog net niet door de kamer 😂

Zondag naar de kerk gaan was fijn. Weer veel bekenden zien, mensen die blij zijn om ons weer te zien. Heel erg fijn.

Nova, de kat was overigens minder gecharmeerd dat we weer thuis waren.

Ze moest niet zoveel van ons weten en leek haar vriendin Gerdien te missen. Op dinsdag gaat bij Gerben de wekker weer. Het is wennen, die wekker hadden we niet gemist.

Ik was nog een dagje extra vrij.

Ik weet niet goed wat ik ermee aan moet en het wordt een dagje bankhangen.

Op woensdag ga ik ook weer aan het werk. Het ontvangst is ontzettend fijn en lief. Er hing zelfs een welkomstslinger.

Het was een beetje wennen, ik wist mijn wachtwoord niet meer en moest echt weer nadenken over dingen.

Aan het einde van de dag ben ik behoorlijk moe.

Ik hoef deze week maar 2 dagen te werken.

Op vrijdag pakken we de bus weer in om weer op pad te gaan.

Het wgo weekend in Elburg staat weer op de planning.

Deze keer gaat Nova gezellig mee.

Al weet ze niet wat haar overkomt, blèren dat ze doet!

Maar uiteindelijk is het toch wel goed en ligt ze op schoot.

Het is grauw, grijs en koud.

Ik rij het laatste stukje na Amersfoort. Elke keer stukjes om meer en meer te wennen.

We komen aan in Elburg en de camperplaatsen blijken dicht te zijn. We bedenken even wat we gaan doen. Straks komen er nog 2 bussen en weten niet zo goed of we hier gaan blijven staan.

Maar even appen leert dat we hier gewoon blijven staan. We gaan even een rondje lopen. Maar het is koud en al snel zijn we weer terug.

We willen een spelletje doen, maar we zijn er nog niet aan kunnen beginnen als de Buningbus aankomt rijden. Even later komt ook Catootje aan. Maar het is geen weer om gezellig buiten te zijn. Dus gaan we mee met Frits en Edith en doen we een drankje, waaronder de Albanese rakia.

Rond een uur of 7 gaan we naar Spruit en Nova natuurlijk.

We eten wat en doen een spelletje, maar ook nu heb ik weinig geluk.

De volgende ochtend rijden de Buningbus en Catootje eerder weg dan wij. We doen het rustig aan, de dag is nog lang.

Rond 9.00 uur vertrekken we en binnen een paar minuten zijn we in de straat van de wgo en parkeren Spruit achter Catootje.

Het is al een gezellig drukte en dat zal het ook blijven. Later op de ochtend gaan we met een groepje dames naar de kringloop vlakbij. Ik kom hier altijd als we hier zijn.

Ik heb geluk, ik vind een broek, shirt, jas en cafetiere voor €9.

Later op de middag gaan we nog naar de andere kringloop. Een van de meiden van Catootje zegt dat ik een goede smaak heb omdat ik een broek vond en dat wel wat voor hun moeder vond.

Met handen vol verlaat iedereen, behalve ik het pand. Hier heb ik geen geluk.

Op de WGO zelf is het niet zo druk, toch zijn de vrijwilligers druk met opruimen en ordenen. Het is vooral heel gezellig.

Tegen 16.00 uur sluiten we de deuren. Het is nog een beetje onduidelijk wat we nu precies gaan doen. We weten nog niet waar we heen gaan. In eerste instantie zouden we met de Buningbus en Catootje naar Nunspeet gaan. Maar op het laatste moment vroegen Hans en Marjan ons mee. En dus gaan we op weg naar Zwolle.

Inmiddels een bekende plek voor ons. We mogen weer heerlijk gebruik maken van de all inclusive camperplaats. Heerlijk even douchen, eten  en gezelligheid van fijne mensen.

De volgende ochtend gaan we met hun mee naar de kerk. Nadat er eerst een ontbijt klaar stond op tafel. Het was fijn om mee te gaan naar de kerk, zelden werden we zo warm ontvangen.

Na de dienst eten we nog wat als we afscheid nemen. Wat was het weer een fijne tijd! Nogmaals heel veel dank!

We gaan op weg naar Emst. Op park4night vond ik een camperplaatsje, nu hopen dat er nog plek is. Het is een half uurtje rijden. Verscholen in de bossen ligt een plek met een hek ervoor. Even is het wat onduidelijk of je er nu gewoon op mag. Maar uiteindelijk waag ik het toch en vind dan de info in een kastje. Ik open het hek en Gerben zet de bus op zijn plek.

Zo nu even tijd voor niks. Even aandacht voor Nova. Voelen ons toch een beetje schuldig dat we zoveel weg zijn geweest. Maar de keren dat we keken lag ze steeds te slapen. We zijn behoorlijk moe en doen dan ook de rest van de dag helemaal niks.

De volgende ochtend gaat Gerben nog even met Nova naar buiten. Heerlijk vind ze dat. Nadeel is alleen dat ze niet meer terug wil!

Maar toch moet ze weer naar binnen. Ik rij het terrein af en ga naar huis rijden. Nova is het er allemaal niet zo mee eens want ze blijft de hele rit blèren. En eerlijk, dat is best irritant. Ik ben blij als we na een kleine 2 uur weer thuis aankomen.

Eerst die kat maar naar binnen. Terwijl Gerben naar boven loopt haal ik alle kasten leeg. We nemen alles mee naar boven en ruimen een deel gelijk op. Nova is bekaf en gaat gelijk slapen. We zitten even op de bank maar gaan dan toch nog even weg. We moeten echt het vuil van de afgelopen maanden afspuiten.

Dus rijden we naar de wasstraat. Gerben kan de draai net maken en zet hem in een wasbox. Gerben bedrijft even topsport om binnen de tijd de bus te wassen. Ik zorg steeds dat er op tijd betaald wordt en Gerben verder kan. Maar het is vrij pittig met al die vierkante meters.

Maar goed, het ergste vuil is er vanaf. Je kan nog precies zien waar de QR codes zaten.

We parkeren de bus weer op de parkeerplaats en ploffen thuis op de bank.

Dit was weer het eerste weekend weg in NL, op naar nog veel meer weekenden!

Inmiddels zijn we een maand thuis. We zijn weer in de rijdende trein gestapt en denderen zo weer het gewone leven in. En eerlijk, dat valt niet mee. Er komt weer veel op ons af, werk, sociale afspraken, een huishouden. Waar we tijdens de reis het gevoel hadden de tijd te hebben, leven we nu vooral met de klok.

We misten ook elkaar. Van 24/7 bij elkaar zijn naar elkaar hele dagen niet zien. Na deze maand hadden we sterk de behoefte om ons even terug te trekken en op adem te komen van hetgeen ons overkomen is.

Op vrijdag gingen we weg. Al was de start van de dag niet zo geweldig, we gingen toch. We hadden op marktplaats een super leuke koffiemachine gekocht.

Maar als we werken drinken we ‘ s morgens thuis geen koffie. Dus vandaag was de dag om het apparaat uit te proberen. Nou kan je zeggen, het was een blamage. Geen koffie. Uit de machine dan, de ouderwetse percolator op het fornuis deed het gelukkig wel.

Er komt geen water uit het apparaat en we komen er niet gelijk achter waardoor dat komt.

Het stoompijpje doet het wel, dus het zit niet in de water toevoer.

Goed, we gaan gewoon maar inpakken. De koffiemachine gaat wel mee, misschien heeft Gerben nog zin om er van het weekend naar te kijken.

Nova gaat in haar kooitje, ze gaat weer gezellig mee. Ik ga rijden. Het gaat prima, maar Nova blijft het niet leuk vinden.

En 2 uur lang een blèrende kat om je heen is echt niet grappig. En aangezien we allebei van de afgelopen week heel moe waren valt het niet mee.

Het rijden gaat overigens prima, ik wordt steeds zekerder en krijg er lol in.

Na ruim 2 uur komen we aan op de camping in Brabant. We melden ons aan en gaan eerst even lopen naar de plek, waarna ik de bus ook nog eens op zijn plek zet.

Direct stopt ook het geblèr en Nova gaat uit. Net zoals wij. Maar we zijn gespot, iemand die ons volgt op insta heeft ons gezien op de camping. Hij komt even langs en we hebben een heel gezellig gesprek. Daar krijg je toch ook echt weer energie van.

Daarna stappen we nog even op de fiets naar de supermarkt om nog een paar dingen te halen.

Daarna kruipen we de bus in, het is mooi geweest voor vandaag.

We liggen er vroeg in.

De volgende ochtend zijn we ontzettend lui. Maar daar is het weekend voor toch!

Aan het begin van de middag gaan we naar buiten. We stappen op de fiets om even een rondje te fietsen in de omgeving.

Maar man, wat is het koud. Na een klein uurtje, waarin we zelfs nog een hert spotten gaan we even opwarmen met een kop koffie en een taartje in een restaurant.

Als we terugkomen op de camping ligt Nova lekker uit het raam te kijken.

Maar toch moeten we gaan bedenken of we haar hier een plezier mee doen. Het rijden vind ze echt niet leuk en vanmorgen was ze ook nukkig. Toen we weer terugkwamen was ze wel weer blij. We kijken hoe het maandag gaat met naar huis gaan. Als ze het echt niet leuk vind en het stressvol is dan nemen we haar niet meer mee. We gaan het zien.

Later op de middag gaan we nog even met haar naar buiten. We doen haar een harnas met gps tracker aan en een looplijn.

Ze is wat voorzichtig en lijkt mensen een beetje eng te vinden terwijl ze dit normaal niet heeft.

Maar ze snuffelt rond en bepaalt de route. De zon gaat onder en het wordt koud. Dan ben ik er wel klaar mee en pak haar op.

Gerben loopt nog even naar de bus van Bas die gisteren bij ons kwam buurten. Ik heb net alle spullen voor het eten uit de koelkast gehaald als Gerben terugkomt.

We zijn uitgenodigd om te komen eten. Dus gaan alle spullen weer in de koelkast. Warme jas aan en naar buiten. Bas en Bas hebben goulash gemaakt en het smaakt heerlijk!

Het werd een gezellige avond zo rondom het vuur!

Altijd leuk om reisverhalen met mensen uit te wisselen.

Rond een uur of negen gaan we weer terug, we hoeven zelfs niet af te wassen.

Als we wakker worden trek ik m’n warme kleding aan en ga naar het sanitairgebouw. Heerlijk om zo gelijk aan het begin van de dag even buiten te zijn. Er is al volop beweging op de camping. Er stond vannacht zelfs een groepje tentjes. Het was vannacht -2 graden, diehards hoor!

Na het ontbijt gaat Gerben aan de wandel. Ik ruim wat op en ga lekker buiten zitten haken.

De zon schijnt en het is heerlijk!

De hele middag ben ik buiten. Maar we waren wel even vergeten dat het carnavalsweekend is. En aangezien geluid heel ver draagt zaten we toch behoorlijk in de herrie hiervan. Het meest irritante was dat er steeds een luchtalarm afging. Zat zeker op zo’n praalwagen ofzo.

Waar ik dacht dat alle Brabanders van carnaval houden, had ik dat toch even goed mis!

Want Bas en Bas, echte Brabanders waren hier om carnaval te ontlopen.

Tegen het einde van de middag gaat het volume gelukkig een stuk lager.

Nova wil graag naar buiten dus harnas aan en gaan. Waar ze gisteren nog heel voorzichtig was, ging ze nu echt op ontdekking.

Vond mensen niet meer eng, een klein meisje mocht haar zelfs aaien.

Staart fier omhoog, ze heeft het helemaal naar haar zin.

Als ze het rijden nou ook nog even leuk gaat vinden dan wordt het nog leuker.

Na een uur is het mooi geweest. Ze gaat weer naar binnen en wij zitten nog een poosje buiten. Eigenlijk wilde Gerben nog hout hakken om een vuurtje te maken. Maar de bijl was lang bezet en toen had hij er geen zin meer in. We ruimen alles op als de zon onder gaat. De fietsen ook gelijk weer achterop. Met 10 minuten was de klus geklaard.

Buiten zijn maakt moe en we liggen er dan ook vroeg in en slapen als een os.

Vanmorgen ruimen we een beetje op en even over tienen rijden we de camping af. We worden uitgezwaaid door Bas.

Nova zit nu in haar kooitje en na een paar keer blèren is ze stil en lijkt vrij ontspannen te liggen.

Na 1,5 uur begint ze wel weer, maar dat is niet erg. We stoppen even bij een tankstation en laten haar eruit. Ze loopt wat heen en weer, eet en drinkt wat, daarna gaat ze weer terug met enige tegenzin.

Op de A4 was een ernstig ongeluk gebeurd dus besloten we om verder over de A15 te gaan en dan door de nieuwe tunnel in de A24. Je moet wel tol betalen, volgens het bord is het €1,51 voor een camper. Nou prima, dat is het wel waard. Totdat ik online de tol wil betalen en erachter kom dat we als vrachtwagen gezien worden en dus ruim €9 moeten betalen! Dat is nep! Er staat nergens op de borden dat campers boven 3500 kg als vrachtwagen worden gezien, dus wisten we dit niet. Heb gelijk maar even bezwaar ingediend.

Ik ben benieuwd!

Als we thuis aankomen ruimen we alles op en gaan naar binnen. Nova ploft op de bank en hebben we de hele middag niet meer gehoord.

Over 3 dagen stappen we weer in Spruit voor het volgende weekend in Elburg!

Maar al met al, het gaat goed met ons, maar missen wel de rust en ruimte van het reizen. Maar het is oké, we zijn vooral dankbaar!